Dr Zeedel 2003

Dumm...
dimmer...
am dimmschte !

Wievyl Schwyzer ässe Fisch?
Was kunnt bim Bebbi uff e Disch
und wär isch Fan vom FCB?
Wär het dr Minschterängel gseh?
Wär mecht wider e Pfalzbadhysli?
Wie beliebt sin d’Schuuggermysli?
Wie guet ka ächt dr Bebbi feschte?
All das wott me hitte teschte
und dur en Umfroog uusefinde.
Sit neyschtem duet men ys verkinde,
e Tescht haigi ganz glaar ergää,
d’Inteligänz dät stargg abnää
bi unsere Kinder und ’s syg Zyt,
ass ebbis gieng, denn ’s nutzt jo nyt,
wenn me’s waiss, doch nyt dergeege duet.
Unsri Lehrer hän e Wuet,
denn au si hän uusegfunde:
’ s Bildigsniveau isch am Booden unde.
Me joomeret iber die Miseere,
aber ebbis kanis das au lehre:
’ s git hitte doch eso vyl Sache,
wo me vyllicht ka driber lache
oder sich au ergere duet
und d’Fuscht im Sagg macht in dr Wuet.
Dumm isch, wär in dr Schuel nyt lehrt,
lieber in Discos verkehrt.
„ Dumm isch, wär in dr Schuel scho kifft”,
maint e „cleene” KV-Stift.
Dass es in gwisse Klasse hit
kuum meh Schwyzerkinder git,
isch zimmlig dumm fir d’Schwyzerkinder,
aber nit fir d’Kinder vo den Inder,
vo de Serbe und den Afrikaner,
vo Türke und vo Marokkaner,
denn me nimmt Ruggsicht uff die Kinder
und das frait d’Kinder vo den Inder,
vo de Kroate und Tamile,
doch ’s Bildigsniveau isch zem Hyle.
Dumm isch, wär schwarz im Drämmli fahrt,
sich d’Keschte fir e Billijee spaart,
denn dimmer isch, wenn’s Kontrolle git,
will, billig wird die Sach grad nit.
Am dimmschte isch, ass alli wisse,
dä het kai Billijee und het bschisse.
D’Parkblatzsoge in unsrer Stadt
sin altbekannt und nit so glatt.
Vyl Autifahrer dängge drum:
Lägg mer doch, es isch mer z’dumm,
ewig umenander z’fahre!
Si stelle aifach ihre Kaare
uff gääli Straife, Parkverbot,
wo me’s nit aanestelle sott.
Dimmer isch’s, wenn Zoobe spoot
e Patroullie dure goot,
das Auti gseht und regischtriert.
Me waiss jo guet, was denn bassiert:
E happige Buessezeedel schrybe
und dä Wisch an d’Windschutzschybe,
das isch no die humani Art.
Doch wenn ’s Abschlebbauti aanefahrt
und ’s Auto mitnimmt wird’s fataal:
das isch d’Methode „radikaal”.
Bim Sinder isch dr Erger grooss,
er suecht sy Kaaren uff der Strooss.
Am dimmschte isch fir ihn halt scho,
ä r muess uff e Schuuggerboschte go.
Dert stoht er denn mit rooter Biire
und gnyblet syni Neetli fiire,
ass är ka wider wyterfahre
in sym konfiszierte Kaare.
Doch wämmer zrugg zem Thema ko.
Dummi Schiehler die sin jo
kai Referänz fir unsri Stadt.
Mer finde’s alli gar nit glatt,
wenn d’Kinder dimmer sotte sy
in unsrer scheene Stadt am Rhy,
als der Räschte vo dr Schwyz.
Am dimmschte isch’s halt andrersyts,
(und vo Wytbligg zygt’s grad nit),
ass es kai glych Schuelgsetz git
in alle Kanteen vo unsrem Land.
Denn es ligt jo uff dr Hand:
Jede Mensch wott in sym Läbe
aigedlig no Wisse sträbe.
Dr Heer von Goethe het jo scho
sy Doggter Fauschtus saage lo:
„ Da steh’ ich nun, ich armer Tor
und bin so klug als wie zuvor!”
Zem Schluss:
E Primelischiehler maint ganz cool:
„ Mir sin nit dimmer, numme fuul!”

Nit ’s dimmschte isch, wenn me an d’Ladärneuusstellig goht. Si isch wie allewyl vom Fasnachtsmändig Zoobe, em 10. Merz bis am Fasnachtsmittwuch Zmiddag, em 12. Merz 2003 uff em Minscherblatz. Me ka dert au dr Rädäbäng, d’Blaggedde und die ganz Buschle Zeedel kaufe. D’Wääge und d’Reggwisyte ka me jetz ney uff em Kasärnehof im Glaibasel go bschaue.