Es isch emool…

Määrli sin bekannt bi jung und alt,
kaine lehn die alte Gschichte kalt.

Wie dr scheeni Prinz s Dornreesli weggt,
wo johrelang im Diefschloof steggt.
Oder vom Schneewittli und de siibe Zwärgli,
wo wohne hinder de siibe Bärgli.
Au vo dr Frau Holle waiss me jo,
dass die s het kenne schneye lo.
Wär kennt d Gschicht vom Alibaba nit,
wo s sogar no Dooti git?
Kurz – Määrli sin e groosse Schatz,
hän au in unserer Zyt no Blatz.

Nit numme d Kinder kenne si guet,
die Frau wo Märli verzelle duet.
S Trudi Gärschter nadyrlig maini,
si ka verzelle wie suscht kaini.
Sit jetz also scho 90 Joor
hebt si uns au e Spiegel vor,
denn d Määrli hän – es isch e Gwinn –
au e Finggli Wohret dinn.

Nämme mer emool die Gschicht,
won is grad in d Auge sticht.
Dr Golfkeenig isch s, wo in ere Art
isch wie dr Keenig Drosselbart.
Im Määrli het dä armi Maa,
e Problem mit Fraue gha.
Em Tiger Woods gohts au esoo,
är het allbott e Neyji gno.
S gehn Dame bi ihm uss und y,
wenn er nit uffbasst denn isch s gly
Vorby mit dr Määrli-Golfkarriere,
är muess emänd no s Firchte lehre.

Isch s e Määrli – oder merggt me gly,
das ka doch numme d Wohret sy.

Bim beese Keenig z Lybie unde
hän d Schwyzer sehr bald uusegfunde,
wien är uns mit syner Macht
versegglet, und ins Fischtli lacht.
Zwai Manne sin bi ihm dert gfange,
wo uff ihre Haimflug blange.
Dr Groosswesir vo Appezäll,
fliegt zue däm beese Keenig schnäll
und bringt däm Volggstyrann dr Schmuus,
doch s Resultat seht dischter uus.
Är verzellt zwor brav und biider,
die Manne käme jetz denn wiider
in d Haimet zrugg, s gieng nimme lang.
Doch denn wird s is angschtebang,
denn numme d Koffer kemmen aa.
Dr Groosswesir het allem aa
das Määrli glaubt däm beese Keenig.
De baide Manne nutzt das wenig.
S blybe wyter gfange und
blange wyter, Stund um Stund.

Isch s e Määrli – oder merggt me gly,
s ka laider numme d Wohret sy.

Es git e groossi Schwyzerbangg,
die isch no immer zimmlig grangg.
D Finanzkryse het si arg betroffe,
vyl Kunde sin ere furtgloffe.
D Obrigkait het miesse d Rettig starte,
d Bangg griegt e Spritzi vo Milliarde.
Langsam rapplet si sich wiider uff.
Doch ebbis macht s Volgg gruusig muff.
Die Groosse zoberscht an dr Spitze
vo dr Bagg hän kenne schitze,
die goldige Boni ungeniert
und die Glaine sin laggiert.
Und d Moral vo däre Gschicht:
Traue keinem Grossen nicht!

Isch s e Määrli – nai – do merggt me gly,
s ka laider numme d Wohret sy.

Im Määrli, do het s Rumpelstilzi
gläbt zwische Baim, Beeri und Pilzli.
S het gmaint: „S isch guet, dass niemer waiss,
dass ich Rumpelstilzli haiss!”
S het denn welle, ganz verstole,
dr Keenigin ihr Kind go hole.
Doch die Sach, die het nit glabbt,
irgend ebber het uffgschnabbt
sy Namme und so isch es halt
ohni Kind zrugg in sy Wald.
Ganz ähnlig isch em Hirschmaa gange,
är het in sym Club, ganz unbefange,
Sache triibe, wo nit gehn
und gmaint: „Das sin doch alles Glehn,
die finde nie uuse, was ich mach!“
Doch wie im Määrli isch die Sach
halt doch am Änd no uuseko
und är muess allwääg ins Keefi go.

Isch s e Määrli – oder merggt me gly,
s ka allwääg numme d Wohret sy.

Jetz hän mir nyt me z verzelle,
und hän numme saage welle:
„D Fasnacht isch drey Dääg im Joor
und kunnt is wien e Määrli vor!“